به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،محققان دانشگاه ایالتی میشیگان (MSU) اخیراً موفق به شناسایی یک "سوئیچ مولکولی" پنهان در اسپرم شده‌اند که می‌تواند به‌طور موقت و بر اساس تقاضا فعالیت اسپرم را متوقف کند. این کشف جدید می‌تواند راه را برای توسعه داروهای ضدبارداری غیر هورمونی مردانه هموار کند که بدون تأثیر بر تولید تستوسترون و بدون ایجاد ناباروری طولانی‌مدت، عمل می‌کنند.

اسپرم پستانداران پیش از انزال در حالت کم‌انرژی قرار دارد و تنها زمانی که وارد دستگاه تناسلی زنانه می‌شود، فعال و قادر به حرکت سریع به سمت تخمک می‌شود. در حال حاضر، تغییر انرژی و فعال‌سازی اسپرم به‌عنوان یکی از کلیدهای اصلی باروری شناخته می‌شود، اما نحوه انجام این فرآیند تا پیش از این کاملاً نامشخص بود.

دکتر «بالباخ» و تیم تحقیقاتی‌اش که با مؤسسه «ون اندل» و مرکز سرطان مموریال اسلون کترینگ همکاری داشتند، یک تکنیک تخصصی برای ردیابی متابولیسم گلوکز در اسپرم ایجاد کردند. گلوکز سوخت اصلی اسپرم است و این تیم تحقیقاتی مسیر شیمیایی گلوکز را پیگیری کرده‌اند تا نحوه تبدیل آن به انرژی و حرکت اسپرم را درک کنند.

بالباخ توضیح می‌دهد که این فرآیند مشابه ردیابی یک خودرو در ترافیک با استفاده از پهپاد است؛ در این تحقیقات، آنها مشاهده کردند که اسپرم پس از فعال‌سازی، سریع‌تر حرکت کرده و مسیر مشخص‌تری را طی می‌کند.

این تیم همچنین متوجه شدند که یک آنزیم کلیدی به نام "آلدولاز" نقش مهمی در تبدیل گلوکز به انرژی برای اسپرم ایفا می‌کند. آنها همچنین کشف کردند که اسپرم قبل از شروع سفر خود به سمت تخمک، دسترسی به ذخایر سوخت داخلی دارد که به حفظ حرکت طولانی‌مدت آن کمک می‌کند.

این کشف از پیش‌بینی‌هایی که دکتر «بالباخ» پیشتر انجام داده بود، حمایت می‌کند؛ پیشتر او نشان داده بود که مسدود کردن یک آنزیم حیاتی در اسپرم می‌تواند موجب ناباروری موقت در موش‌های نر شود. این یافته‌ها زمینه‌ساز داروهای ضدبارداری جدیدی برای مردان هستند که بر متابولیسم اسپرم تمرکز دارند و در مقابل روش‌های هورمونی فعلی، اثرات جانبی کمتری دارند.

در حالی که داروهای ضدبارداری مردانه سنتی بیشتر بر مسدود کردن تولید اسپرم تمرکز دارند و اثرات آن‌ها چند هفته زمان می‌برد، رویکرد جدید به مردان این امکان را می‌دهد که با مهار آنزیم‌های خاص، به‌طور موقت فعالیت اسپرم را متوقف کنند. این امر می‌تواند برای بسیاری از مردان که در جستجوی گزینه‌های بدون هورمون و مؤثر هستند، راه‌حلی مناسب باشد.

«بالباخ» اضافه می‌کند که بسیاری از انواع سلول‌ها تغییرات متابولیکی مشابهی را تجربه می‌کنند و اسپرم به‌عنوان مدل مناسبی برای مطالعه این تغییرات در نظر گرفته می‌شود. او افزود: «درک بهتر از متابولیسم گلوکز اسپرم در هنگام فعال‌سازی، اولین قدم مهم در این مسیر است.»

این تحقیقات همچنین می‌تواند در زمینه ناباروری و فناوری‌های کمک باروری کاربردهای زیادی داشته باشد، زیرا متابولیسم اسپرم نقش مهمی در موفقیت این روش‌ها دارد.

امید است که این یافته‌ها به‌زودی به توسعه داروهایی منجر شود که نه‌تنها برای پیشگیری از بارداری، بلکه برای افزایش موفقیت در درمان‌های باروری نیز مفید باشند.

این تحقیق در مجله National Academy of Sciences منتشر شده است.